مقدمه
از طرف گردانندگان سایت محترم نوید نو خواسته شد که من مقدمه ای بر "مجموعه مقالات" اینجانب بنویسم. مجموعه مقالات ارسال شده مدت ها مرا به خود مشغول داشت. واقعیت آن است که گذشت زمان برخی از آن ها را پر رنگ تر کرده و برخی را کم رنگ تر. امروز پس از سال ها خطای جدی در تحلیل ها نمی بینم، اما اگر امروز می نوشتم، قطعا برخی از آن ها شکل و شمایل و لحنی متفاوت داشت و نارسایی هایش تا حدی زدوده می شد. باید متوجه بود که این تحلیل ها اغلب نظر به آینده داشته و کم تر پس از رخدادها و برای ثبت در تاریخ نوشته شده و به همین دلیل با خطر ها و خطاهایی روبرو بوده است.
مهم ترین نکته ای که باید بگویم اینکه در آن زمان به پلیمیک های سیاسی گرایش بیشتری داشتم و تصور من این بود که به توسط این پلیمیک ها می توان اندیشه های تازه را نشر داد و امروز کمتر بر این باورم و تصور می کنم که طرح درست یک مطلب خود بزرگ ترین پلیمیک های پنهان را دامن می زند که بسی موثر تر است.
چند نکته را هم اضافه کنم :
من و هما تقریبا به صورت همزمان در سایت های مختلفی نوشته و ترجمه کرده ایم و در این زمینه برای خود تقسیم کاری را قائل بوده ایم. بدین معنا که با توجه به ظرفیت و مخاطب هر نشریه و سایت برایش مطلب فرستاده ایم. نبود مقالات دیگر سایت ها، بویژه جدا کردن مقالات ترجمه شده ی هما که انگیزه دهنده ی بسیاری از نظرات و مقالاتی ست که من ارائه کرده ام، بوضوح خلائی را نشان می دهد. و به همین دلیل، گاه چنان به نظر می رسد که نقطه نظرات ارائه شده ریشه های محکمی در خاک ندارند. این محدودیتی ست که با بسته شدن برخی از سایت ها و سایر حقایقی که جای طرحش در اینجا نیست، و همیشه ما را با سیلی خود نواخته است، ناچار به پذیرش آن هستیم.
من عقیده داشته و دارم که نوآوری های مطرح شده در این مجموعه تحلیل ها و نوشته ها که بیشتر بر سه محور زیر صورت گرفته:
1- تغییر دوران از دوران امپریالیسم به دوران جهانی سازی شرکتی
2- بکارگیری منطق فازی و سایر علوم معاصر برای بسط اندیشه های چپ
3- چند چنبشی دیدن مبارزات معاصر و توجه ویژه بر جنبش صلح
می تواند در عمل خلاق و تجربه های سیاسی اجتماعی آینده، محک بخورد، پالوده شود، ارتقا یابد و بکار گرفته شود.
احمد جواهریان
از طرف گردانندگان سایت محترم نوید نو خواسته شد که من مقدمه ای بر "مجموعه مقالات" اینجانب بنویسم. مجموعه مقالات ارسال شده مدت ها مرا به خود مشغول داشت. واقعیت آن است که گذشت زمان برخی از آن ها را پر رنگ تر کرده و برخی را کم رنگ تر. امروز پس از سال ها خطای جدی در تحلیل ها نمی بینم، اما اگر امروز می نوشتم، قطعا برخی از آن ها شکل و شمایل و لحنی متفاوت داشت و نارسایی هایش تا حدی زدوده می شد. باید متوجه بود که این تحلیل ها اغلب نظر به آینده داشته و کم تر پس از رخدادها و برای ثبت در تاریخ نوشته شده و به همین دلیل با خطر ها و خطاهایی روبرو بوده است.
مهم ترین نکته ای که باید بگویم اینکه در آن زمان به پلیمیک های سیاسی گرایش بیشتری داشتم و تصور من این بود که به توسط این پلیمیک ها می توان اندیشه های تازه را نشر داد و امروز کمتر بر این باورم و تصور می کنم که طرح درست یک مطلب خود بزرگ ترین پلیمیک های پنهان را دامن می زند که بسی موثر تر است.
چند نکته را هم اضافه کنم :
من و هما تقریبا به صورت همزمان در سایت های مختلفی نوشته و ترجمه کرده ایم و در این زمینه برای خود تقسیم کاری را قائل بوده ایم. بدین معنا که با توجه به ظرفیت و مخاطب هر نشریه و سایت برایش مطلب فرستاده ایم. نبود مقالات دیگر سایت ها، بویژه جدا کردن مقالات ترجمه شده ی هما که انگیزه دهنده ی بسیاری از نظرات و مقالاتی ست که من ارائه کرده ام، بوضوح خلائی را نشان می دهد. و به همین دلیل، گاه چنان به نظر می رسد که نقطه نظرات ارائه شده ریشه های محکمی در خاک ندارند. این محدودیتی ست که با بسته شدن برخی از سایت ها و سایر حقایقی که جای طرحش در اینجا نیست، و همیشه ما را با سیلی خود نواخته است، ناچار به پذیرش آن هستیم.
من عقیده داشته و دارم که نوآوری های مطرح شده در این مجموعه تحلیل ها و نوشته ها که بیشتر بر سه محور زیر صورت گرفته:
1- تغییر دوران از دوران امپریالیسم به دوران جهانی سازی شرکتی
2- بکارگیری منطق فازی و سایر علوم معاصر برای بسط اندیشه های چپ
3- چند چنبشی دیدن مبارزات معاصر و توجه ویژه بر جنبش صلح
می تواند در عمل خلاق و تجربه های سیاسی اجتماعی آینده، محک بخورد، پالوده شود، ارتقا یابد و بکار گرفته شود.
احمد جواهریان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر